/cache/nagore_illarramendi%20(1)_tokikom_300x300.jpg){kind=small}
Hau dela eta, nik ez dut nahi kolorerik gabeko mundurik, nik ez dut nahi kolore bakarreko mundurik, kolorez osatutakoa baizik, 'koloredun' mundua nahi dut! Mundu hau osatzen duten pertsonak koloredun pertsonak dira eta oparitzen dituzten esaldiak ere, mila koloretakoak dira.
Pertsona denok desberdinak gara, egun batean mundu horikoak; hurrengoan, aldiz, morekoak; batzutan, aldi berean bi mundukoak , urdinekoak eta berdekoak. Hala ere, norberaren koloredun munduan, norberak aukeratzen du ze kolorek duen indarra, zein kolorek irabazten duen. Norberak pentsatu behar du gehien ikusten den kolore horrek besteengan duen eraginaz eta, ez bada egokia, inoiz ez da aldatzeko berandu izaten.
Grisetik koloreetara
Nire bigarren artikuluan pertsona gris bati buruz idatzi nuen, hirukien ama izanda nola litekeen zapatu gau batean kalean ibili esaten zidanari buruz. Gogoratzen? Hainbeste aldiz oparitu zidan esaldi hark nigan izan zuen eraginaz ohartu eta damua adierazi zidan! Ez zitzaion pertsona grisa izatea gustatu eta 'koloredun' mundura aldatzeko gaitasuna izan zuen! Aupa hi! Ongi etorri koloredun mundura!
Mundu beltzekoari, aldiz, umea hil zitzaidalako Jesusengandik aldendu nintzela esan zidan hari, hobeto joango litzaioke grisaren bidea jarraitu eta bera ere ‘koloredun’ mundura aldatuko balitz. Baina batzuk ez dira ohartzen beraien munduak kolorerik ez duenik edo behintzat gehien ikusten den kolorea beltza denik. Hor doaz besteen koloredun munduak zapuzten, hor doaz kolorerik gabeko esaldiak oparitzen!
Nik inguruan nahi ditudan pertsonak koloredun mundukoak dira, kolorez betetako pertsonak, horiak, zuriak, berdeak, urdinak, arrosak... Koloredun esaldiak oparitzen dituztenak, balorez beteriko pertsonak, egizaleak, besteen lekuan jartzen direnak, besteen mina arintzen dutenak, garbiak, hainbeste maite ditudan irribarreak eta besarkadak oparitzen dituztenak...
Pirritx, Porrotx eta Marimototsen abestiak dion bezala: Nork agindu ote du kolore bakarra, egunero irten ahal bada ostadarra.
Eskerrik asko.
Apirileko Uztarria aldizkarian argitaratutako iritzi artikulua.