Adinaren ipuin honetan, zenbakiek esanahi bat daukate: "X urtekoa" izanik, jakintzat emana dago bizian X horri dagokiona egin behar duzula edo dezakezula, eta besterik ez. (Honen kritika egiten hasiak daude bazterretan: sexismoaren edo arrazakeriaren kontra bezala, ingelesez ageism edo euskaraz adinkeria deitzen zaionaren salaketa abiatua dago.) X zenbaki hori daramagu itsatsia den-denok; horrekin markatzen gaitu Artzain Haundiak, eta esan beharra dago hau oso gauza berria dela gizakiaren historian: boterearen eta administrazioaren garapen haundi xamarra behar da giza-artalde osoaren jaiotzako egun zehatzak kontrolatuak edukitzeko. Ez botereak eta ez norberak jakin izan du oraintsu arte zenbaki zehatz hori; gauza berria, beraz, eta mundu osora zabaldu gabea, zorionez.
Ni neu, ofizialki, 55 urteko gizon bat izango nintzateke giza-ganaduaren sailkapen ofizialean, eta hain dira gauza tristeak eta itsusiak izate horrek iradokitzen dituenak, non ez baitut jakiten erdi-ezagunen aurrean egia esan behar dudan edo ez. Arazoak bi dira: batetik, esandako tristura eta itsuskeria hori, zeren "55 urteko gizona" (bere adin ofizialarekin sinistuta dagoenagatik ari naiz; hau da: ia denengatik) ez da fidatzekoa ia sekula; ez da ez ona, ez natula, ez argia eta ez garbia; tontoharrotua edo ziniko bihurtua egon ohi da aspalditik, eta bizipoza eta jolasgura galduak izan ohi ditu, bai pertsonalki eta bai politikoki.
Jarraitub irakurtzen Urola Kostako Hitza-ren webgunean.