Itsasbehera arte itxoin behar izaten da hondartzan altxorrak nahiz zaborrak bilatzeko. Marea morearen gorakada pasa ostean, ur biziak jada baretuta, zapore gazi-gozoa utzi didala konturatu naiz. Une ahaztezinak, noski, tartean: herriko plazan ehunka emakume bilduta, astintzen genituen globo moreak bezalaxe puztuta eta harro, indartsu taldean, guztiok ahizpak borroka berean. Horra, bioletazko karamelo gozoa.
Baina badira ustel irtendako konfiteak ere.
Emakume taldetxo bat dago bilduta irakasle-gelako kafe-makinaren aurrean. Greba egiteko asmorik duten galdetu du batek. Baietz erantzun diote guztiek, batek izan ezik. Hezkuntzan gizon nahiz emakumeek soldata bera dutela, ez duela berak grebarako beharrik ikusten.
Beste lantoki bat, beste kafe-makina bat. Mugimendu gutxi dagoela ostiralera begira esan du emakume batek. Ea bilduko diren, greba egin, nola antolatu, zer ekintza egin, erabakitzeko. Beste batek erantzun dio greba egiteko ez daukala berak inorekin kontsultatu beharrik, erabakia aspaldi hartu zuela berak bakarrik.
Jarraitu irakurtzen Urola Kostako Hitzaren webgunean.