Aurreko zapatu baten erdi kaleko taberna baten komunera joan nintzen. Barruan baten bat zegoenez, ate ondoan zain jarri eta inguruko gazteei begira. Halako baten larri xamar balego bezelako itxurarekin, urduri, gazte bat komunera sartzen hasi zen. Ni re zai nitxiok esan nion. Halamoduzko muturrarekin begiratu zidan, baina nire atzean zain geratu zen. Eginbeharrak eginda barrukoak irten zuenean ni sartu eta nire itzala balitz bezela beste gaztea atzetik sartu zen komunean. Txixa egiteko paretako ontzia eta kaka egitekoa bata bestearen aldamenean ditu komun horrek, dena batera. Ez nion inportantzi handirik eman eta eztek earki eongo pentsatuz nik neure barruak usteari ekin nion.
Erdi hustuta nengoela nahi al dek raia bat? galdetu zidan irin antzeko hauts txuri batez betetako poltsatxo bat erakutsiaz. Hi re txerrikei hoyekin ibiltze al haiz? galdetu nion. Ikustekoa izan zen haren aurpegia. Ez nion antzematen edo muturreko bat emango al zidan edota zeharo minduta geratu zen. Arrazoie daukek eta ezertxo ere probatu gabe poltsa ixten saiatu zen. Saiatu esaten det, eginhalak egin, ez baitzen gauza izan poltsa ixteko. Depositua hustu nuenean itxiko al diek? eskatu zidan urduri ezin diat ixten asmau. Korapillo bat eiyok. Poltsa hartu nion, komunzulo parean jarri eta kumunea botatzen baiat?
Hor bukatu ziren gure hitzak. Baina geure aurpegiek hizketan jarraitu zuten.
Atea ireki eta kanpoan beste gazte bat zegoen zain. Gu biok komunetik irteten ikusita auskalo zer pentsatu zuen.
Orain kalean ikusten dudanean ezikusiarena egiten du. Badaukat ordea, berarekin pare bat hitz egiteko gogoa...